آره حالا فهمیدم که توی دنیای مجازی هم غفلت هست، بی معرفتی هست، مرده پرستی هم هست.
اعتراف می کنم حالا که رفتی یادم افتاد بیام وبت سر بزنم. نیستی که ببینی آمار وبلاگت چقدر رفته بالا و چه کامنت هایی که بی جواب موندند.
باورم نمیشه 3 روز بعد از تماست با من از این دنیا رفتی. مثل تمام مرگ ها خیلی غیر منتظره بود، خبر رفتنت.
آخرین پست وبلاگت از مولا علی (ع) گفتی. خدا را قسم می دم به مولا علی که اون دنیا به همه نداشته های این دنیا برسی.
رهایی از درد و آرامش ابدی مبارکت باد.
یک هفته گذشت و خیلی از اتفاقات کوچک و بزرگی که می افته من را به یادت می اندازه.
امین هم رفت. مدیر وبلاگ معلولیت محدودیت نیست. اگر جسم امین محدودیت داشت، دل و روح بزرگی داشت که هیچ محدودیتی را نمی شناخت.
روحش قرین رحمت الهی ....
..............................................
نمی دونم چرا هر وقت یک دوست دارای معلولیت از دنیا میره تا مدت ها فکرم را اینقدر به خودش مشغول می کنه.